Medyczna marihuana jest jednym z leków, które budzą zaciekawienie, ale jednocześnie nadal są traktowane nieufnie. Warto zatem dokładnie wyjaśnić, czym są konopie lecznicze i jak wygląda prowadzona nimi terapia. Ludzkość wykorzystuje ich właściwości już od tysięcy lat.
Czym jest medyczna marihuana?
Medyczna marihuana, to specjalna odmiana konopi siewnych (Cannabis sativa indica), hodowana z myślą o zastosowaniu terapeutycznym. Jej uprawa odbywa się w warunkach laboratoryjnych, eliminujących ryzyko zanieczyszczenia szkodliwymi substancjami, takimi jak metale ciężkie czy pestycydy.
Dla ich leczniczego działania bardzo istotne są kannabinoidy – przede wszystkim THC (tetrahydrokannabinol) i CBD (kannabidiol) – które współdziałając z innymi związkami roślinnymi, jak terpeny czy flawonoidy, mogą przynosić ulgę w różnych dolegliwościach. Ponadto konopie są bogate w składniki odżywcze, w tym minerały (fosfor, potas, mangan, żelazo, miedź, krzem), witaminy (A, C, E, K, grupa B), błonnik oraz łatwo przyswajalne białko i niezbędne kwasy tłuszczowe. Dodatkowo wpływa to na ich wartość terapeutyczną.
Konopi leczniczych nie należy utożsamiać z narkotykiem. Jest to bowiem lek o potwierdzonym działaniu. Ponadto ich hodowla i dystrybucja jest ściśle monitorowana, a pacjent może korzystać tylko w przypadku wyraźnych wskazań medycznych.
Rodzaje konopi
Zgodnie z podziałem botanicznym wyróżniamy trzy główne rodzaje konopi, które zaliczane są do gatunku konopi siewnych:
- konopie indyjskie (Cannabis sativa indica Lam.), które wywodzą się z Indii, Iranu, Afganistanu, są niższe i bardziej rozgałęzione niż konopie siewne. Zawierają THC, kannabinoid o działaniu psychoaktywnym, wspierający terapię wielu schorzeń, w tym leczenie zaburzeń snu, lęku i przewlekłego bólu;
- konopie siewne (Cannabis sativa sativa L.), które są wyższe i bardziej rozłożyste od indyjskich. To odmiana bez właściwości psychoaktywnych, z niską zawartością THC (<0,2%). Są cenione za prozdrowotne właściwości i wykorzystywane w przemyśle kosmetycznym oraz jako tzw. super foods. Ich nasiona są bogate w składniki odżywcze, w tym wszystkie niezbędne aminokwasy;
- konopie dzikie (Cannabis sativa ruderalis J.), pochodzące z Azji Mniejszej, to karłowate rośliny z niską zawartością THC, przez co nie wykazują właściwości psychoaktywnych. Często klasyfikowane jako chwasty.
Istnieje również nieoficjalna klasyfikacja konopi siewnych – Sativa i Indica (nie mylić z powyższymi), które są rutynowo przypisywane odmianom indyjskim. Różnią się pomiędzy sobą zawartością kannabinoidów oraz innych substancji aktywnych:
- odmiana Sativa, bogata w THC i stymulujące terpeny jak limonen czy pinen, zapewnia efekty podnoszące na duchu i energizujące. Jej „ziołowy” aromat wspiera leczenie m.in. bólów głowy, nudności, a także pobudza apetyt;
- odmiana Indica z umiarkowanym poziomem CBD i uspokajającymi terpenami jak działa relaksująco, łagodząc stres, bezsenność, i ból. Zazwyczaj ma mniej THC niż Sativa, co czyni ją mniej psychoaktywną.
Wyróżniamy też odmiany hybrydowe, które powstały dzięki krzyżowaniu w warunkach laboratoryjnych i łączą cechy Sativy oraz Indici. W zależności od specyficznej kombinacji genów oraz składników aktywnych osiągany jest odmienny efekt terapeutyczny.
Składniki aktywne medycznej marihuany
Jak wspomniano wcześniej, za działanie lecznicze medycznej marihuany odpowiadają kannabinoidy. Są to organiczne substancje chemiczne, które oddziałują na specjalne receptory w organizmie ssaków – zatem i ludzi. Dzielimy je na trzy grupy:
- endokannabinoidy (wytwarzane przez organizm);
- kannabinoidy syntetyczne;
- kannabinoidy naturalne, do których zaliczamy fitokannabinoidy, terpeny oraz flawonoidy.
Fitokannabinoidy
Fitokannabinoidy, czyli naturalne związki roślinne, wpływają na działanie układu endokannabinoidowego. Te rozpuszczalne w tłuszczach substancje aktywują receptory CB1 i CB2, co przekłada się na ich potencjał terapeutyczny.
Szczególnie obficie występują w kwiatach konopi, mają znaczenie w łagodzeniu bólu, wsparciu leczenia nowotworów oraz zaburzeń lękowych i neurologicznych. THC i CBD, najbardziej znane fitokannabinoidy, zapewniają synergię – wspólnie są bardziej efektywne. THC pomaga w bólu i stanach zapalnych, CBD zaś w stresie i poprawie snu bez efektów psychoaktywnych. CBG, CBC, CBN i THCV to inne ważne fitokannabinoidy, z różnorodnymi właściwościami, od przeciwzapalnych po neuroprotekcyjne.
Terpeny
Terpeny, naturalne związki roślinne, odpowiadają za aromat i smak konopi, wpływając również na ich właściwości terapeutyczne. Z około 20 tysięcy rodzajów, w marihuanie medycznej wyróżniają się przede wszystkim mircen, limonen, terpineol, pinen, linalol, kariofilen i bisabolol. Działają na mózg, stymulując produkcję dopaminy i serotoniny, co może przynieść uspokojenie i relaks – bez efektów psychoaktywnych.
Flawonoidy
Obecność flawonoidów wzmacnia efekt terapeutyczny medycznej marihuany. Substancje działają antyoksydacyjnie, spowalniając starzenie się komórek i zwalczając wolne rodniki. Mają również właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Najbardziej istotne flawonoidy w konopiach to apigenina, kwercetyna, witeksyna oraz izowiteksyna – każdy z nich wnosi unikalne korzyści dla zdrowia, uzupełniając działanie innych składników aktywnych rośliny.
Warto również wyróżnić kannaflawiny, czyli specyficzny rodzaj flawonoidów. Występują tylko w konopiach – działają przeciwstarzeniowo, przeciwbólowo, przeciwzapalnie i rozluźniająco na mięśnie.
Różnica między marihuaną medyczną a „rekreacyjną”
Jak wspomniano wcześniej, medycznej marihuany nie należy utożsamiać z „rekreacyjną”. Różni się od niej wysokimi standardami produkcji i kontroli jakości, podobnymi do tych stosowanych w produkcji leków na receptę. Jest wolna od zanieczyszczeń, a jej skład i proporcje substancji aktywnych są dokładnie określone, co umożliwia precyzyjne dopasowanie terapii do potrzeb pacjenta.
Ściśle monitorowany jest również profil kannabinoidowy konopi leczniczych, co pozwala zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność terapeutyczną. Tylko marihuana medyczna przepisana przez lekarza i zakupiona w aptece, spełniająca rygorystyczne normy jakości, gwarantuje celowość terapii. Należy też podkreślić, że rekreacyjna marihuana jest nielegalna.
Jak działa medyczna marihuana?
Wiele osób może się zastanawiać, dlaczego marihuana medyczna wykazuje terapeutyczne działanie. Jest to zasługa naturalnych kannabinoidów, które oddziałują na układ endokannabinoidowy – jeden z najważniejszych dla człowieka. Odkryto, że mają one taką samą budowę jak wytwarzane przez ludzki organizm endokannabinoidy. Biorą udział w regulowaniu procesów zachodzących w pozostałych układach i wpływają na zachowanie homeostazy.
Główne kannabinoidy (THC i CBD) łączą się z receptorami endokannabinoidowymi (CB1 i CB2), stymulując ich pracę. Jako że receptory CB1 i CB2 są rozsiane po całym organizmie, terapeutyczne działanie medycznej marihuany wspiera większość ważnych układów.
Stosunek THC do CBD – jak wpływa na terapeutyczne działanie konopi?
Mimo że w konopiach leczniczych mamy około 500 składników czynnych, to za działanie terapeutyczne odpowiadają głównie THC i CBD. Trzeba przy tym zaznaczyć, że nie każdy rodzaj suszu ma taki sam stosunek tych substancji, różni się również ilością innych składników aktywnych. Szczep dobiera się do konkretnego schorzenia oraz oczekiwanego rezultatu.
THC (tetrahydrokannabinol) jest psychoaktywnym składnikiem konopi, odpowiedzialnym za euforyczne efekty, natomiast CBD (kannabidiol) nie wykazuje działania psychoaktywnego i często jest cenione za swoje właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe oraz przeciwlękowe.
Różne stosunki tych dwóch kannabinoidów mogą wpływać na szeroki zakres efektów terapeutycznych. Na przykład, wysokie stężenie CBD może łagodzić niektóre niepożądane efekty psychoaktywne THC, takie jak niepokój czy paranoja, zapewniają użytkownikom łagodniejszy rezultat. Produkty z przewagą CBD są często wybierane przez osoby szukające ulgi w bólu lub lęku, bez intensywnych efektów psychoaktywnych. Zrozumienie tego jest istotne dla odpowiedniego dobierania terapii konopnej, tak by spełniała ona specyficzne potrzeby i odpowiadała na oczekiwania pacjenta.
Jakie jest zastosowanie medycznej marihuany?
Terapia medyczną marihuaną stosowana jest wtedy, kiedy wyczerpano inne metody leczenia. Lekarze mogą ją także prowadzić równolegle z innymi, ponieważ, jak wspomniano wcześniej, jej zastosowanie jest bardzo wszechstronne. Najczęściej włącza się do terapii przewlekłego bólu (m.in. nowotworowego i neuropatycznego), pomaga również pacjentom onkologicznym, którzy przechodzą chemioterapię. Konopie łagodzą bowiem nudności i wymioty, a także regulują łaknienie. Jest to istotne także w przypadku zaburzeń żywienia.
Jednak spektrum zastosowań medycznej marihuany jest o wiele szersze. Łagodzi objawy między innymi:
- chorób neurologicznych;
- dolegliwości ginekologicznych związanych z menopauzą, endometriozą, bolesnymi miesiączkami czy zespołem napięcia przedmiesiączkowego;
- chorób układu trawiennego (np. zespołu jelita drażliwego czy nieswoistego zapalenia jelit);
- stresu oraz lęku;
- niektóre badania wskazują, że w pewnych sytuacjach może pomagać pacjentom z depresją.
Przeciwwskazania do stosowania medycznej marihuany
Mimo że terapia konopna przynosi ulgę wielu chorym, nie w każdym przypadku można ją wprowadzić. Wyklucza ją między innymi zbyt młody wiek pacjenta, a także ciąża i karmienie piersią. Wśród przeciwwskazań znajdują się także:
- alergia na konopie;
- uzależnienie od alkoholu i narkotyków;
- choroby układu krążenia (np. arytmia serca, nadciśnienie tętnicze);
- choroby układu oddechowego (waporyzację dopuszcza się w przypadku astmy oskrzelowej);
- nieustabilizowana mania i depresja (w tym przypadku pojawiają się wyjątki);
- schizofrenia (także w sytuacji, kiedy pojawiała się wśród członków rodziny pacjenta).
Lista chorób i dolegliwości, na które działa medyczna marihuana
Dzięki temu, że medyczna marihuana oddziałuje na układ endokannabinoidowy, lista chorób, których terapię wspiera, jest naprawdę długa. Chcesz wiedzieć więcej? Przeczytaj: Lista chorób kwalifikujących do leczenia medyczną marihuaną.
Wśród nich znajdują się między innymi:
- astma;
- choroby skóry;
- cukrzyca;
- kacheksja;
- niektóre nowotwory;
- różne rodzaje dolegliwości bólowych;
- choroby neurologiczne, np. ALS, borelioza, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, neuralgie, migrena;
- choroby endokrynologiczne;
- choroby gastrologiczne, np. choroba Leśniowskiego-Crohna, zespół jelita drażliwego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
- choroby ginekologiczne, np. endometrioza, zespół policystycznych jajników;
- choroby reumatologiczne, np. choroba zwyrodnieniowa stawów, reumatoidalne zapalenie stawów;
- choroby urologiczne, np. ból miednicy mniejszej, kolka nerkowa;
- choroby psychiatryczne, np. ADHD, anoreksja, bulimia, zespół stresu pourazowego, zaburzenia lękowe.
Bezpieczeństwo stosowania medycznej marihuany
Mimo pozytywnego wpływu na pacjentów, którzy zmagają się z przewlekłymi chorobami, warto przyjrzeć się bliżej bezpieczeństwu stosowania medycznej marihuany. Czy jej długotrwałe zażywanie może wywołać negatywne skutki?
Należy zdawać sobie sprawę, że jej codzienne zażywanie może prowadzić do niepożądanych efektów. Fizycznie – może wpływać na układ krążenia i oddechowy, szczególnie u osób ze współistniejącymi schorzeniami. Psychicznie – ryzyko obejmuje zaburzenia nastroju, anhedonię, syndrom amotywacyjny oraz tendencje do izolacji. Może także oddziaływać negatywnie na pamięć krótkotrwałą i koncentrację.
Ważne jest, aby pamiętać o ryzyku uzależnienia, szczególnie wśród młodych ludzi. Medyczna marihuana, stosowana pod nadzorem lekarza, stanowi jednak bezpieczną alternatywę dla niektórych leków, wykazując korzystne działanie w terapii wielu schorzeń.
Warto również pamiętać o tym, że nie pozostaje bez wpływu na działanie innych leków. Istnieje ryzyko, że kannabinoidy mogą potencjalnie zachodzić z nimi w niepożądane interakcje. Niestety, temat potrzebuje bardziej rozległych badań, które rozwieją wszelkie związane z tym wątpliwości. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w artykule: Z czym nie wolno łączyć marihuany medycznej?
Działania niepożądane i skutki uboczne stosowania konopi leczniczych
Stosowanie medycznej marihuany, choć korzystne dla wielu pacjentów, wiąże się także z potencjalnymi działaniami niepożądanymi i skutkami ubocznymi. Najczęstsze z nich obejmują:
- zmiany postrzegania – pacjenci mogą doświadczać zmienionych stanów percepcji, w tym wzrokowej i słuchowej;
- poczucie euforii – choć dla niektórych to pożądany efekt, może też prowadzić do problemów z koncentracją i realizacją codziennych zadań;
- zmęczenie – często zgłaszane jest uczucie senności i zmęczenia, co może wpływać na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn;
- suchość w ustach – to powszechne działanie niepożądane;
- zmiany apetytu – może wystąpić zarówno niepożądany wzrost, jak i spadek łaknienia;
- zawroty głowy – szczególnie po szybkim wstaniu mogą być efektem obniżenia ciśnienia krwi;
- niepokój i paranoja – u niektórych pacjentów może wystąpić zwiększony lęk lub paranoja, szczególnie przy wysokich dawkach THC;
- zaburzenia pamięci krótkotrwałej – trudności w zapamiętywaniu nowych informacji mogą się pojawić podczas stosowania;
- wpływ na zdrowie psychiczne – u osób z predyspozycjami może nasilić istniejące problemy psychiczne lub wywołać nowe.
Jak zostać pacjentem terapii konopnej?
Z przedstawionych przez nas informacji wynika, że aby skorzystać z terapii medyczną marihuaną, trzeba spełniać określone warunki:
- konieczna jest diagnoza schorzenia, dla którego medyczna marihuana może być skutecznym lekiem;
- następnie trzeba udowodnić, że standardowe metody leczenia były nieefektywne lub powodowały niepożądane efekty uboczne – konopie lecznicze są rozważane jako opcja, gdy konwencjonalne terapie zawiodą.
Lekarze dokonują dokładnej analizy stanu zdrowia pacjenta, w tym historii medycznej i reakcji na dotychczasowe leczenie, aby ocenić, czy terapia konopiami będzie bezpieczna i korzystna. Cały proces ma na celu upewnienie się, że wykorzystanie marihuany medycznej jest w pełni uzasadnione i dopasowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Jak uzyskać receptę na medyczną marihuanę?
Aby uzyskać receptę na medyczną marihuanę, trzeba spełnić warunki, które wymieniliśmy wyżej. Przede wszystkim jej przepisanie musi być uzasadnione dobrem pacjenta. Na wizytę można umówić się na przykład w centrum leczenia marihuaną. Są one bardziej komfortowe, ponieważ w wielu przypadkach pacjent spotyka się z lekarzem online. Dzięki temu, że znajduje się w domu, jest bardziej otwarty, co ułatwia specjaliście postawienie diagnozy.
Jeśli lekarz uzna, że terapia konopna jest uzasadniona, wówczas wystawia receptę na leki narkotyczne. Na blankiecie powinna znaleźć się informacja o ilości przepisanej substancji oraz dziennej dawce. Musi zawierać również dane lekarza oraz pacjenta (w tym jego imię, nazwisko oraz numer PESEL lub datę urodzenia jeśli PESEL nie został mu nadany).
Kto może wypisać receptę na medyczną marihuanę?
Można zastanawiać się również, do kogo należy się zgłosić, aby otrzymać taką receptę. Okazuje się, że uprawniony do tego jest każdy specjalista – oprócz lekarza weterynarii. Radzimy jednak wybierać lekarzy, którzy mają doświadczenie w prowadzeniu terapii konopnej. Mogą nie tylko ocenić, czy stan pacjenta pozwala na jej zastosowanie, ale przede wszystkim umiejętnie dobrać dawkę, w razie potrzeby wprowadzić modyfikacje i monitorować postępy.
Jak zrealizować receptę na medyczną marihuanę?
Pacjenci, którzy są poddawani leczeniu konopiami, przepisany preparat mogą kupić tylko w aptece. Warto przy tym wziąć pod uwagę, że rzadko znajduje się on na stanie punktów aptecznych, dlatego najlepiej zadzwonić i zapytać farmaceutę o dostępność leku. Jeśli nie można kupić go od ręki, wtedy będzie można zamówić (realizacja trwa około 2 lub 3 dni robocze).
Natomiast sama procedura zakupu wygląda dokładnie tak, jak w przypadku innych leków na receptę. Farmaceuta wszystkie potrzebne informacje znajdzie na blankiecie lub e-recepcie.
Medyczna marihuana – ile leku można kupić na jedną receptę?
Ilość medycznej marihuaną, jaką można kupić na jedną receptę, nie może przekraczać zapotrzebowania pacjenta na 90 dni kuracji. Takie ograniczenie zostało wprowadzone, by zachować ciągłość leczenia, a jednocześnie ograniczyć ryzyko uzależnienia. W praktyce lekarze bardzo rzadko decydują się na przepisywanie takich ilości leku. Częstsze wizyty pozwalają bowiem na dokonanie bardziej wiarygodnej oceny postępów.
W jaki sposób przyjmować preparaty konopne?
Pacjenci kojarzą przyjmowanie medycznej marihuany w postaci suszu – przez palenie. Jednak metod przyjmowania preparatów konopnych jest o wiele więcej:
- inhalacja – do tej formy należy palenie oraz waporyzacja;
- doustnie – w postaci olejków lub kapsułek;
- powierzchniowo – aplikowanie na skórę maści lub kremu.
Zdecydowanie najpopularniejszą formą jest waporyzacja. Polega na odparowywaniu najcenniejszych składników kwiatów konopnych przy użyciu specjalnego podgrzewacza (waporyzatora). Ten proces uwalnia kannabinoidy oraz terpeny, które dostają się do organizmu w formie pary. Co bardzo ważne, nie dochodzi do zwęglania – nie powstaje więc dym ani popiół.
Waporyzacja przynosi także bardzo szybkie efekty. Ulga odczuwalna jest już w ciągu 5–10 min od inhalacji, a szacowany czas oddziaływania to od 2 do 4 godzin. Z kolei doustne stosowanie leku jest wolniejsze, ale pozwala przedłużyć jego działanie. Będzie to istotne dla osób cierpiące na schorzenia, przy których potrzebne jest utrzymywanie stałego poziomu stężenia leków zawierających konopie lecznicze w organizmie.
Gdzie można przyjmować medyczną marihuanę?
Pacjenci, którzy przyjmują medyczną marihuanę, mogą się zastanawiać, w jakich miejscach najlepiej zażywać ten lek. Oczywiście najwygodniej jest przyjmować preparaty konopi leczniczych w zaciszu własnego domu. Jednak zdarzają się sytuacje, kiedy nie można tego zrobić. Polskie prawo nie zakazuje stosowania medycznej marihuany poza domem. Nie oznacza to, że pacjenci mogą czuć się zupełnie swobodnie.
Warto bowiem mieć przy sobie dokumenty, które potwierdzą, że posiadane konopie są przeznaczone do celów medycznych. Mimo że nie jest to wymogiem prawnym, może usprawnić kontrolę policyjną (jeśli taka się zdarzy). Potrzebna będzie:
- recepta (lub jej kopia);
- faktura potwierdzająca miejsce zakupu;
- preparat w oryginalnym aptecznym opakowaniu;
- zaświadczenie o leczeniu medyczną marihuaną.
Zaświadczenie o leczeniu medyczną marihuaną
Zaświadczenie o leczeniu medyczną marihuaną to dokument potwierdzający legalność i zasadność terapii konopnej dla posiadającego go pacjenta. Umożliwia bezproblemowe przemieszczanie się z lekiem, w tym przejście kontroli policyjnych, dzięki potwierdzeniu medycznych przesłanek do jego posiadania. Powinien wystawić je lekarz, który przepisuje receptę.
Trzeba pamiętać, że takie zaświadczenie nie jest wypisywane obligatoryjnie. Jednak warto o nie poprosić, ponieważ może ułatwić życie, zwłaszcza w sytuacji, kiedy pacjent będzie musiał przyjmować lek w miejscach publicznych.
Medyczna marihuana a kontrola policji
Czy policja może kontrolować pacjentów stosujących terapię konopną? Takie działania są prowadzone, jeśli funkcjonariusze będą mieli uzasadnione wątpliwości co do pochodzenia oraz przeznaczenia preparatów konopnych. Chorzy muszą zdawać sobie sprawę, że to procedura, której mogą być poddawani nawet kilka razy, jeśli zdecydują się przyjmować leki poza domem. W takiej sytuacji trzeba zachować spokój, a także przedstawić dokumenty i zaświadczenie, o których wspominaliśmy wcześniej.
Dobrze też mieć świadomość, że jeśli kontrolowana osoba „współpracuje” – spokojnie odpowiada na pytania i udowodniła, że susz konopny ma z legalnego źródła, a także stosuje go w celach medycznych, funkcjonariusz nie może zarekwirować jej leku. Nie może też dokonać przeszukania jej pojazdu ani miejsca zamieszkania (art. 217, 219, 221, 223 i 244 k.p.k.).
Dostępność medycznej marihuany w Polsce
W Polsce legalizacja medycznej marihuany nastąpiła w 2017 roku. Było to dużym krokiem w kierunku zapewnienia dostępu do alternatywnych metod leczenia. Przepisy te zostały wprowadzone, by umożliwić stosowanie marihuany medycznej w ściśle kontrolowanych warunkach, mając na uwadze bezpieczeństwo pacjentów i ograniczenie możliwości nadużyć. Marihuana medyczna w Polsce jest dostępna jedynie w aptekach, co gwarantuje kontrolę nad jakością i dystrybucją produktów. Jednak zakup preparatów tą drogą został umożliwiony dopiero w 2019 roku.
Polska reguluje również uprawę konopi, zezwalając na uprawę konopi przemysłowych o niskiej zawartości THC oraz konopi na potrzeby medycznej marihuany, przy czym ta ostatnia wymaga specjalnych zezwoleń. Korzystne warunki klimatyczne i glebowe sprzyjają produkcji konopi przemysłowych, czyniąc Polskę jednym z ważniejszych producentów w Europie. W przypadku medycznych jest sporo do nadrobienia.
Warto zaznaczyć, że polskie apteki regularnie odnotowują braki tego surowca. Jakie są tego przyczyny i możliwe rozwiązania? Odpowiedzi znajdziesz w artykule: Braki medycznej marihuany w aptekach – skąd wynikają? Ekspertka wyjaśnia.
Cena medycznej marihuany w Polsce
Cena medycznej marihuany jest dosyć wysoka – w 2024 roku średni koszt 1 grama możne wynosić 60-70 zł. Trzeba dodać, że pacjenci potrzebują większych ilości, a jeśli konieczna jest długotrwała terapia, wtedy można mówić o kwotach rzędu kilku tysięcy złotych.
Jest to spowodowane wspomnianymi już kwestiami dotyczącymi upraw, które w naszym kraju są marginalne. Susz sprowadzamy z zagranicy, co mocno wpływa na jego cenę. Drugim aspektem jest brak refundacji przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Nie zapominajmy też o marży aptek, które ustalane są indywidualnie. To wszystko sprawia, że na terapię konopną jeszcze nie mogą pozwolić sobie wszyscy potrzebujący pacjenci.
Historia medycznej marihuany
Historia medycznej marihuany sięga tysięcy lat wstecz, kiedy to odkryto jej terapeutyczne właściwości. Już starożytne Chiny, pod rządami cesarza Shen-Nunga znanego jako Czerwony Cesarz, rozpoczęły wykorzystywanie konopi do leczenia różnych dolegliwości, takich jak reumatyzm czy choroby zapalne. Również w starożytnych Indiach marihuana była traktowana jako święta roślina, stosowana do łagodzenia stanów lękowych oraz poprawy nastroju. Egipcjanie wykorzystywali jej lecznicze właściwości, a wśród greckich i rzymskich lekarzy znajdowała zastosowanie w terapii bólu i ran.
W średniowieczu marihuana była ceniona za swoje właściwości przeciwbólowe i przeciwzapalne, a w czasach renesansu zarówno Francja, jak i Anglia dostrzegały jej potencjał. Sprowadzenie marihuany do Stanów Zjednoczonych przez kolonistów sprawiło, że pojawiały się tam ogromne uprawy. Warto zaznaczyć, że właśnie ten kraj w latach 20. XX wieku zaczął piętnować roślinę, co skutkowało delegalizacją oraz zatrzymaniem badań nad jej właściwościami.
Obecnie, dzięki ponownemu odkryciu jej terapeutycznego potencjału, medyczna marihuana wraca do łask, stając się legalnie dostępną opcją leczenia w wielu krajach, włączając Polskę. Nadal jednak stanowi tajemnicę dla badaczy – co jakiś czas udostępniane są nowe odkrycia, które udowadniają zasadność stosowania terapii konopnej pod okiem lekarzy.
Bibliografia:
- M. McPartland, Cannabis sativa and Cannabis indica versus “Sativa” and “Indica” [w:] „Cannabis sativa L. – Botany and Biotechnology”, red. S. Chandra, H. Lata, M. A. ElSohly, 2017, s. 101–121.
- Hordowicz, Układ endokannabinoidowy i kannabinoidy [w:] „Konopie i medyczne zastosowanie kannabinoidów – praktyczne rekomendacje”, red. A. Klimkiewicz, Warszawa 2022, s. 40-76
- Źródło: https://podyplomie.pl/medical-tribune/35858,medyczna-marihuana-co-lekarz-poz-powinien-o-niej-wiedziec
- Cuttler, A. Spradlin, R. J. McLaughlin, A naturalistic examination of the perceived effects of cannabis on negative affect [w:] „Journal of Affective Disorders”, Volume 235, 1 August 2018, p. 198-205
- Hordowicz, Interakcje kannabinoidów [w:] „Konopie i medyczne zastosowanie kannabinoidów – praktyczne rekomendacje”, red. A. Klimkiewicz, Warszawa 2022, s. 76-102
