Choroba Parkinsona to jedno ze schorzeń, na które obecnie nie ma skutecznego leku. Można łagodzić objawy i spowolnić postępowanie dzięki metodom farmaceutycznym i chirurgicznym. Warto też spróbować innych sposobów leczenia Parkinsona.
Mimo tego, że choroba Parkinsona w populacji występuje stosunkowo rzadko, jej objawy są dość dobrze znane. Chorzy mają charakterystyczne symptomy, m.in. zaburzenia chodu i postawy, drżenie i sztywność mięśni, a także spowolnienie ruchów. Początkowo objawy są łagodne, jednak razem z pogłębianiem się choroby prowadzi do pogorszenia kontroli nad ciałem. Dlatego tak ważne jest leczenie objawowe. Czy leczenie Parkinsona jest możliwe? Przeczytaj!
Na czym polega choroba Parkinsona?
Parkinson to choroba objawiająca się zanikiem komórek w mózgu. Jej przyczyna jest nieznana. Pewną rolę przypisuje się negatywnemu wpływowi czynników środowiskowych, które mogą przyczynić się do degeneracji komórek układu nerwowego. Prawdopodobnie znaczenie mają też predyspozycje genetyczne. Chorobę Parkinsona częściej diagnozuje się u osób starszych. Po przekroczeniu 65. roku życia ryzyko wzrasta do 1,5%. Leczenie Parkinsona to leczenie objawowe, które pomaga chorym utrzymać dłużej sprawność ruchową i kontrolę nad ciałem.
Objawy poprzedzające rozwinięcie się charakterystycznych symptomów
Pojawienie się klasycznych objawów często poprzedzone jest nieswoistymi symptomami, czyli osłabieniem węchu i występowaniem zaparć. Często też występują zaburzenia ze strony układu nerwowego takie jak depresja i bezsenność. W najwcześniejszej fazie choroby mogą pojawić się też drżenie ręki (np. podczas ziewania), które występuje okresowo. Czasem chory odczuwa dokuczliwy ból barku bez urazu. Może wystąpić tzw. mikrografia, czyli pisanie małymi literami, a także zmiana charakteru pisma. Niekiedy dochodzi do tego brak balansowania jedną ręką podczas chodzenia. Czasami objawy występują pojedynczo. Jak wygląda leczenie Parkinsona?
Pierwsze symptomy degeneracji komórek w przebiegu choroby Parkinsona
Początkowe oznaki choroby Parkinsona są łagodne i łatwo można je przeoczyć. Pomylenie ich z objawami zmęczenia może skutkować opóźnionym postawieniem diagnozy i wdrożeniem leczenia. W przebiegu choroby charakterystyczne jest występowanie bardziej nasilonych symptomów po jednej stronie ciała.
Spowolnienie ruchowe, czyli bradykinezja
Główny symptom Parkinsona to tzw. spowolnienie ruchowe. Jest to wyjątkowo uciążliwy objaw, który znacznie utrudnia wykonywanie codziennych czynności. Chorzy mają problem z zainicjowaniem i rozpoczęciem ruchu oraz z utrzymaniem dotychczasowej prędkości mówienia, ubierania się, chodzenia itd. Ten charakterystyczny symptom jest ważnym wskazaniem do postawienia trafnej diagnozy.
Drżenie spoczynkowe w przebiegu choroby Parkinsona
Kolejny objaw na początku choroby to drżenie spoczynkowe, które można zaobserwować wtedy, gdy noga lub ręka pacjenta nie wykonuje żadnej pracy. W zaawansowanej fazie ten symptom ma miejsce także podczas ruchu. W przebiegu choroby Parkinsona nie występuje drżenie głowy chorego. Niekontrolowane drżenie może obejmować brodę, co negatywnie wpływa na mówienie, a także na możliwość jedzenia i picia.
Sztywność mięśniowa i niestabilność postawy chorego
Podczas pogłębiania się choroby występują także inne niepokojące objawy, które znacznie pogarszają komfort życia chorego. Pacjent stopniowo traci kontrolę nad mięśniami. Można to zaobserwować jako problemy z ruchem kończyn. Osoba cierpiąca na chorobę Parkinsona odczuwa trudności w pokonaniu oporu podczas różnych czynności. Czasami sztywność mięśniowa dotyczy mimiki. Zmniejszenie ruchomości mięśni odpowiadających m.in. za uśmiechanie się i marszczenie brwi określa się mianem twarzy pokerzysty. Chorzy odczuwają także inny niekomfortowy objaw, którym jest trudność z utrzymaniem równowagi. Taka niestabilność może prowadzić do potknięć i upadków często występujących w zaawansowanej formie choroby Parkinsona.
Podstawowe metody łagodzenia objawów choroby Parkinsona
Diagnozę stawia się przede wszystkim na podstawie obserwacji i wywiadu przeprowadzonego z pacjentem. Lekarz posiłkuje się wynikami badań takich jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. Z uwagi na brak jasno określonej przyczyny choroby, nie opracowano do tej pory skutecznego leczenia Parkinsona. Pomoc osobom chorym na tę poważną chorobę neurodegeneracyjną ma na celu łagodzenie objawów i spowolnienie procesów degeneracyjnych komórek układy nerwowego. Opiera się na zwiększaniu ilości dopaminy w mózgu pacjenta.
Czy leczenie Parkinsona jest możliwe?
Współczesna medycyna dysponuje możliwościami leczenia Parkinsona poprzez zwiększenie kontroli nad ruchami pacjenta, ograniczenie spowolnienia ruchowego, drżenia i sztywności mięśni. Największe znaczenie mają środki farmakologiczne z prekursorem dopaminy, tzw. L-DOPA. Wykazuje on skuteczne działanie opóźniające rozwój choroby. Można też wypróbować leczenia np. za pomocą preparatów wyprodukowanych z marihuany leczniczej.
Leczenie Parkinsona preparatami z L-DOPA
Leki zawierające lewodopę wdrażane są na początkowym etapie choroby i przynoszą wtedy najlepsze efekty. Są to preparaty dostępne w aptece na receptę.
Cechy charakterystyczne lekarstw na Parkinsona
Leki z lewodopą występują w postaci kapsułek, tabletek powlekanych i tabletek do wytworzenia zawiesiny. To zróżnicowanie ma duże znaczenie dla pacjentów z zaburzeniami połykania spowodowanymi postępem choroby. Produkty farmakologiczne mają w składzie także inne substancje czynne:
- benserazyd – pełni funkcję ochronną wobec lewodopy, zwiększając jej dostępność dla mózgu;
- karbidopa – wykazuje działanie przeciwparkinsonowskie. Połączenie lewodopy i karbidopy pozwala na zmniejszenie dawki tej pierwszej substancji, przez co wpływa na ograniczenie występowania skutków ubocznych występujących podczas leczenia Parkinsona;
- entakapon – zwiększa dostępność lewodopy, przez co pozwala na zmniejszenie jej dawki w leku.
Regularnie przyjmowane lekarstwa pomagają zmniejszyć objawy choroby Parkinsona, takie, jak sztywność mięśni, spowolnienie ruchowe i drżenie. Mogą jednak powodować fluktuacje stanu zdrowia chorego, co wynika z wahań zawartości lewodopy we krwi. Farmakologiczne leczenie Parkinsona charakteryzuje się dość wysoką skutecznością w początkowym okresie choroby, który trwa zwykle około 5 lat. Gdy pacjent wchodzi w kolejną fazę, na skutek postępującej degeneracji komórek w mózgu pacjent odczuwa przerwy w działaniu przyjmowanych leków.
Inne leki w farmakologicznym leczeniu Parkinsona
Preparaty z antagonistami dopaminy mają dłuższy czas działania niż lewodopa. Są też niezwykle skuteczne w łagodzeniu objawów, a przy tym nie powodują niektórych efektów ubocznych (fluktuacji działania i dyskinez ruchowych). Leki pobudzają receptory dopaminowe w mózgu chorego. Również znany lek przeciwwirusowy, amantadyna, daje dobre rezultaty w leczeniu objawowym Parkinsona. Doceniane jest jego działanie w zwalczaniu dyskinez pląsawiczych występujących przy drgawkach spowodowanych przyjmowaniem lewodopy.
Na czym polega operacyjne leczenie Parkinsona?
Leczenie chirurgiczne stosuje się w ciężkich przypadkach choroby. Zaawansowana operacja polega na wszczepieniu specjalnych elektrod połączonych ze stymulatorem wszytym pod skórą na klatce piersiowej pacjenta. Ten rodzaj leczenia Parkinsona wdraża się u pacjentów, u których istnieje znaczny spadek sprawności po odstawieniu leków w porównaniu z okresem ich przyjmowania. Operacja wszczepienia stymulatora to bardzo droga procedura i nie każdy pacjent jest do niej kwalifikowany. Leczenie chirurgiczne daje doskonałe efekty i skutecznie poprawia komfort życia chorego. Efekty utrzymują się przez wiele kolejnych lat i można je dostosować do aktualnego stanu pacjenta.
Znaczenie ruchu w przebiegu choroby Parkinsona
Rehabilitacja ma na celu utrzymanie sprawności ruchowej i zmniejszenie sztywności mięśni. Ruch wykazuje też korzystne działanie na zdrowie fizyczne i psychiczne pacjenta. Usprawnia pracę przewodu pokarmowego, dzięki czemu przeciwdziała zaparciom. Poprawia też krążenie i pomaga dotlenić organizm. Regularna porcja ruchu w formie rehabilitacji, spacerów lub delikatnej gimnastyki poprawia też nastrój chorego. Rodzaj ćwiczeń zawsze musi być dopasowany do etapu choroby i możliwości pacjenta.
Nordic walking
Trzeba mieć na uwadze fakt, iż parkinsonizm powoduje zwiększenie ryzyka upadków i zaburzenia równowagi. Dlatego jedną z form ruchu szczególnie polecaną w tej sytuacji jest nordic walking. Chodzenie z kijkami pomaga utrzymać równowagę i rytm marszu. Użycie kijów zwiększa stabilność i wpływa na ograniczenie prawdopodobieństwa upadku chorego.
Odmienne metody leczenia Parkinsona – konopie i inne zioła
Gdy tradycyjne leczenie nie przynosi oczekiwanych efektów, warto zainteresować się innymi metodami.
Zioła w leczeniu Parkinsona
W trakcie choroby zaleca się stosowanie wyciągu z zioła o nazwie świerzbiec właściwy, który zawiera naturalną L-DOPĘ. Chorzy mogą też sięgać po preparaty z miłorzębem, który poprawia pamięć i koncentrację. Warto pić regularnie zieloną herbatę – korzystnie wpływa na komórki mózgowe.
Konopie medyczne – uzupełnienie i wsparcie leczenia
Jedna z innowacyjnych metod wysuwa się na czołówkę. Jest nią użycie kannabinoidów pochodzenia naturalnego. Naukowcy badający rezultaty wdrożenia leczenia Parkinsona z pomocą marihuany medycznej są pełni optymizmu. Kurację preparatami z konopi można stosować jako uzupełnienie klasycznego leczenia farmakologicznego, o ile nie występują przeciwwskazania.
Zastosowanie marihuany medycznej w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych
Medyczne konopie to obecnie skuteczna forma kuracji naturalnej, która pomaga osobom z chorobą Parkinsona. Marihuana farmakologiczna pomaga spowolnić rozwój choroby, a także zredukować skutki uboczne stosowanego równolegle leczenia Parkinsona środkami z L-DOPĄ. Środki oparte na kannabinoidach są dobrze tolerowane przez większość pacjentów.
Jak rozpocząć leczenie Parkinsona marihuaną?
Przed włączeniem kuracji z użyciem preparatów z marihuaną konieczna jest konsultacja z lekarzem. Specjalista zbierze dokładny wywiad, pozna historię choroby i leczenia, a następnie określi zasadność użycia konopi w procesie terapeutycznym. Bezwzględnie przestrzegaj zaleceń, które otrzymasz. Pod żadnym pozorem nie wprowadzaj zmian na własną rękę. Nawet jeśli masz wrażenie, że preparaty działają zbyt słabo lub obserwujesz niepokojące objawy, skontaktuj się z lekarzem prowadzącym i opisz mu twoje wątpliwości.
Substancje aktywne w marihuanie leczniczej: CBD i THC
Substancje w niej zawarte wykazują ochronne działanie na komórki mózgowe pacjenta. Konopie znane są z dwóch ważnych substancji aktywnych: THC i CBD. Oba te związki są skuteczne w spowalnianiu postępów choroby i redukowaniu uciążliwych objawów. Biorą one udział w tworzeniu nowych mitochondriów komórek w mózgu i działają antyoksydacyjnie. THC należy przyjmować w postaci inhalacji, a CBD jako olejek konopny – drogą doustną.
Efekty stosowania kuracji z marihuaną
Regularne przyjmowanie preparatów z medyczną marihuaną pomaga znacznie zmniejszyć drżenie i niekontrolowane ruchy mięśni. Dzięki temu chory może poruszać się sprawniej, co przekłada się na zmniejszenie ryzyka upadków oraz na poprawę samopoczucia. Kannabinoidy wykazują też działanie łagodzące ból. Stosowanie marihuany leczniczej poprawia też jakość snu. Jednym z korzystnych efektów jest ograniczenie odczuwania nudności, co jest jednym z efektów ubocznych przyjmowania leków z lewodopą.
Znaczenie CBD z konopi leczniczych w łagodzeniu objawów Parkinsona
CBD pozyskiwany z marihuany leczniczej pomaga usprawnić motorykę pacjenta cierpiącego na chorobę Parkinsona. Olej z CBD jest łatwy do aplikacji, nawet w przypadkach znacznego upośledzenia przełykania. Taka przyjazna forma przyjmowania preparatu leczniczego ułatwia kurację. Marihuana działa na podstawowe objawy choroby, takie jak spowolnienie ruchowe, drżenie spoczynkowe, sztywność mięśniową. Oprócz tego kannabinoidy wykazują silne działanie ochronne w stosunku do komórek układu nerwowego. Regularne przyjmowanie konopi leczniczych poprawia nastrój pacjenta, a także łagodzi odczuwany ból i stres.
Leczenie Parkinsona polega obecnie na łagodzeniu objawów. Wykorzystywane metody mogą poprawić komfort życia osób, u których zdiagnozowano tę chorobę. Dzięki skutecznym sposobom możliwe jest spowolnienie choroby i utrzymanie sprawności. Warto także zainteresować się kuracją z użyciem preparatów otrzymanych z marihuany medycznej, która może przynieść ulgę pacjentom na poszczególnych etapach choroby. Konopie można stosować jako uzupełnienie tradycyjnego leczenia farmakologicznego. Wzmacniają efekt terapeutyczny konwencjonalnych metod i pomagają zminimalizować dyskomfort odczuwany w związku z efektami ubocznymi przyjmowania lekarstw.
