Leczenie zaburzeń lękowych jest złożonym procesem, bo takie też są same stany lękowe. Najefektywniejszym sposobem radzenia sobie z zaburzeniami lękowymi jest zgłoszenie się do lekarza psychiatry, który może zalecić leczenie lekami przeciwlękowymi, psychoterapię lub terapię medyczną marihuaną.
Co to są zaburzenia lękowe?
Aby zrozumieć czym są zaburzenia lękowe, warto najpierw zastanowić się nad tym czym się różni lęk od strachu. Strach to emocja, która występuje u ludzi i innych zwierząt w jasno określonym celu: ostrzegania o realnym zagrożeniu. Strach jest adekwatną reakcją na niebezpieczeństwo, pomaga ocenić sytuację i zmobilizować organizm do reakcji.
Lęk natomiast pojawia się w odpowiedzi na czynniki, które nie stanowią realnego zagrożenia, jest irracjonalny i zamiast działać przystosowawczo i ochronnie, można znacznie utrudniać nam funkcjonowanie w społeczeństwie.
Zaburzenia lękowe – objawy
Zaburzenia lękowe mogą przybierać różne formy, mieć różne natężenie i różny czas trwania. Jednak epizodyczne lub krótkotrwałe stany lękowe raczej nie zostaną zakwalifikowane jako zaburzenia lękowe. Te ostatnie są przewlekłe i uporczywe, często towarzyszą im objawy depresji oraz objawy somatyczne.
W zaawansowanym stadium, zaburzenia lękowe mogą uniemożliwić osobie, która ich doświadcza codzienne funkcjonowanie. Nie jest w pełni jasne co powoduje skłonność do rozwoju stanów lękowych, jednak można powiedzieć, że są one pochodną stresu i rozwijają się u osób, które mają ku temu genetyczne predyspozycje.
Najczęstsze objawy zaburzeń lękowych:
Można wyróżnić kilka symptomów, które występują w większości z rodzajów zaburzeń lękowych. Są to:
- niepokój
- irracjonalny lęk
- napięcie
- problemy z koncentracją
- rozdrażnienie
- smutek, przygnębienie
Rodzaje zaburzeń lękowych:
Zaburzenia lękowe mogą współwystępować, mogą się mieszać lub następować po sobie. Najczęściej diagnozowane zaburzenia lękowe to:
- GAD (Generalized Anxiety Disorder) – Uogólnione zaburzenia lękowe, Lęk uogólniony.
Objawiają się ogólnym poczuciem napięcia i niepokoju, które towarzyszą doświadczającej GAD osobie niemal przez cały czas.
- Fobia Społeczna.
Lęk w fobii społecznej jest związany z obawą przed oceną, upokorzeniem, krytyką. Osoby doświadczające fobii społecznej odczuwają lęk przed i w trakcie: społecznych interakcji, wystąpień przed grupą ludzi, przebywania w większej grupie, sytuacji w których wiele osób jednocześnie może skierować na nie wzrok.
- OCD – Zaburzenia kompulsywno-obsesyjne.
Osoby doświadczające OCD najczęściej starają się pokonać lęk i niepokój poprzez wykonywanie wielokrotnie tej samej czynności.
- PTSD (Posttraumatic Stress Disorder) – Zespół stresu pourazowego, Stres pourazowy.
PTSD to lęk i inne symptomy występujące po doświadczeniu traumy – wydarzenia, które przekracza zdolności adaptacyjne i emocjonalne danej osoby. Symptomy PTSD opisaliśmy w artykule
- Ataki paniki.
Atak paniki to nagły napad skrajnie silnego lęku, który pojawia się bez związku z czynnikami zewnętrznymi (zespół lęku napadowego), albo jest inicjowany przez określone bodźce zewnętrzne.
Leczenie zaburzeń lękowych
Leczenie zaburzeń lękowych bywa długim i złożonym procesem, przyczyny lęków są często skomplikowane i głęboko zakorzenione, dlatego lęków nie tak łatwo się pozbyć. Najlepsze efekty daje połączenie psychoterapii i farmakoterapii.
Psychoterapia zaburzeń lękowych skupia się między innymi na zmianie przekonań pacjenta/pacjentki na temat swojego funkcjonowania w świecie oraz na zmianie reakcji na bodźce wywołujące objawy lękowe.
Pacjenci i pacjentki otrzymują zwykle receptę na leki o długofalowym działaniu, np. z grup SSRI, SNRI i/lub leki “doraźne”, np. benzodiazepiny. W przypadku SSRI i SNRI poprawę obserwuje się dopiero po 2-4 tygodniach stosowania. Zanim się to wydarzy, może pojawić się tak zwana reakcja paradoksalna – wzmocnienie objawów lękowych.
Dobranie odpowiedniego dla danej osoby leku i dawki bywa czasochłonne. Jednak kiedy się uda, pacjenci i pacjentki najczęściej są w stanie wyeliminować lub znacznie ograniczyć objawy i funkcjonować społecznie na zadowalającym poziomie.
Z kolei benzodiazepiny działają szybko, wygaszają objawy ostrego lęku w przeciągu 15-20 minut od zażycia, dlatego bywają zalecane przez psychiatrów osobom w kryzysie czy w trakcie wchodzenia na leki SSRI/SNRI. Mogą być stosowane maksymalnie 2 tygodnie, ponieważ mają wysoki potencjał uzależnienia.
Medyczna marihuana na zaburzenia lękowe
Leki antydepresyjne i przeciwlękowe SSRI/SNRI dążą do utrzymania optymalnego poziomu serotoniny w mózgu. Medyczna marihuana działa podobnie: kannabinoidy konopne, za pośrednictwem ECS, regulują wydzielanie i utrzymywanie odpowiedniego poziom serotoniny w mózgu.
Medyczna marihuana ma wpływ na poziom endokannabinoidu Anandamidu (AEA). Poprzez regulację jego poziomu, medyczna marihuana wywołuje efekt uspokajający i łagodzący lęk, zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia ataku paniki czy innej silnej reakcji lękowej.
Przegląd badań prezentuje dowody naukowe na przeciwlękowe, przeciwpsychotyczne i neuroprotekcyjne właściwości medycznej marihuany. To działanie potwierdzono w przypadkach depresji, fobii społecznej i stresu pourazowego. Analiza z zeszłego roku potwierdza wcześniejsze obserwacje. W 7 badaniach klinicznych z udziałem pacjentów wykazano, że kannabinoidy konopne skutecznie zmniejszają reakcję na stresujące sytuacje.
Podobne posty:
- Medyczna marihuana a antydepresanty SSRI – czy można je łączyć?
- Zaburzenia lękowe a marihuana medyczna
- Jak medyczna marihuana może podnieść jakość życia pacjentów i pacjentek z demencją?
- Zespół Tourette’a a medyczna marihuana – czy kannabinoidy konopne mogą pomóc na tiki?
- Leczenie zespołu policystycznych jajników (PCS) medyczną marihuaną
